[ملكه الاحزان]

ماهو الحب ؟
و ماهى صفاته ؟
و هل الحب ضرورى فى حياة الانسان ( إيه شكل الحياة من غير حب ؟ ) ؟
و هل للحب و الرومانسية وجود فى الكتاب المقدس ؟

.دى أسئلة لقيت نفسى باسألها بس مش لاقى عندى إجابة على الأسئلة دى
بصراحة أنا عشت حياتى و عندى شعار واحد و هو
" Be serious "
يعنى وقت الدراسة يبقى دراسة ، و وقت الاجازة يبقى تحضير للخطوة اللى جاية فى حياتى ، و فجأة سالت نفسي لقيت نفسى بسأل ( طب قلبى هايفضل فاضى على طول ؟؟؟؟؟؟؟؟؟ ) أنا نفسى أملا قلبى بالحب بس ( إزاااااااااااااااااااااى ؟ ) و ده كمان سؤال طب و بعدين ، أنا ماكانش فى بالى إنى ممكن يوم أبقى محتار كده ، قولت لنفسى طب علشان أدخل فى الحب لازم أعرف عنه كل حاجة قبل مادخل فيه ، و سألت الناس اللى أعرفها إيه الحب ؟ و كانت الردود متوفرة و بكثرة


( الحب هو إحساس بيعيشه الانسان وبيخليه مبسوط و بيخلى القلب ينبض بسرعة حبتين )









و لما دورت على مواصفات الحب الحقيقى ( ماهو أنا واخد الموضوع جد بقى و مش فاضى للتسلية لقيت مواصفات و
منها إنك لما تكون بتحب بجد بتبقى






مشتاق دايما تتكلم مع اللى بتحبه


عاوز تقرب أكتر من اللى بتحبه


الاحساس بالأمان مع اللى بتحبه


بتفكر فى اللى بتحبه كتير و ممكن تنسى نفسك و انت بتفكر فى اللى بتحبه


إنك تفهم اللى بيحبك حتى من غير ما يتكلم ( تفهم صمته ، تفهم تعبيرات وشه أو جسمه عموما ) كل تصرفاته


إنك تعرف الوسيلة للتقرب للى بتحبه ( تعرف بيحب إيه و تعمله ، تعرف بيكره إيه و ماتعملوش ) وكمان


تحس انه غير فيك حاجات كتير و عمل منك إنسان جديد


تدور بينكم على الصفات المشتركة


الوقت اللى بتقضيه مع اللى بتحبه بيجرى بسرعه و بتبقى حاسس إن الساعة بتجرى بسرعة عن أى وقت تانى


بتخاف على شعوره


سهل تضحى بحاجات غاليه عليك علشان اللى بتحبه من غير ماتحس أو تفكر بالتضحية و قيمتها لانه بيكون أغلى عندك


تفرح لفرح الى بتحبه و تتألم لألمه و تحاول تشيل عنه ألمه و تشاركه فرحه


بتحاول ترضى اللى بتحبه بأى طريقه


تحب تتكلم عن الحب اللى بينكم و مش بتخاف منه و لو إتكلمت بتتكلم بفرح


بتشوف اللى بتحبه كامل فى كل حاجة


فى غياب اللى بتحبه عنك بتبقى حاسس إنك غريب وسط الناس بتبقى حاسس إنك وحيد


مش بتضايق إنك تعتذر عن أى حاجة عملتها غلط فى حق اللى بتحبه


لما بتحب بجد و مثلا حصل موقف ضايقك من اللى بتحبه بتعاتبه ( العتاب هنا لأنك فعلا مش بتبقى عاوز تسيبه أو تفترقوا ، العتاب فى حد ذاته بيبقى دليل على الارادة فى إستمرار العلاقة مش إنهائها لأنك لو الشخص ده عمل حاجة ضايقتك و هوه مش فارق معاك هاتسيبه و تنفضله مش هاتبقى باقى على أى حاجة بينكم ) العتاب







و حاجات كتير تانى بس عموما اللى عرفته ان لما تجتمع الصفات دى بيبقى حب حقيقى مش مجرد إعجاب أو تسليه


و بعد كده دورت على أهمية وجود الحب فى حياة الإنسان و لقيت الردود
من خصوصيات الحب أنه يمنحنا سعادتين
سعادة لما ثحب تحس ان حد بيحبك
وسعادة لما نكون نحب حد تانى
الحب بيدينا الشعور بالأمان, بالطمأنينة, بالنقاء ( من الحقد والكراهية و السواد الداخلى ) , بالثقة في النفس
و كمان الحب يمتد أهميته من هوه اللى بيضيف التوابل في حياتنا
الحب هو اللى بيخلينا نشعر بأننا جوه قلب اللى بيحبنا و محور إهتمامه , و كمان بتحس انك مهم للى بتحبه
الحب بيدى معنى لحياتنا
الحب هو الشيء اللى بيدي لينا الثقة للتحرك في الحياة
الحب مطلوب في كل مكان وفي كل مجال من مجالات الحياة
حتى لما بتدي الحب الحقيقى لشخص بتحس إنك أخدت قوة فى انك تعمل حاجات كتير ماكنتش فاكر انك تقدر تعملها


مع الحب ده بس نقدر على الإبحار من خلال الأوقات الصعبة في الحياة


اللى خلانى أفكر فى السؤال الرابع اللى هوه
و هل للحب و الرومانسية وجود فى الكتاب المقدس ؟
طبعا الحب و الرومانسية و الغزل موجودة فى سفر نشيد الأنشاد بس ده سفر رمزى
و بعدها دورت على حالة حب تكون موجودة فى الكتاب بس فيه حاجة حصلت و هى إنى سألت نفسى سؤال ( هل حب ربنا بيكون ليه المواصفات دى ؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟؟ ) يعنى ده يمشى مع الحب بين الناس الأب و إبنه أو الأم وإبنها أو الولد والبنت بس حب ربنا ممكن يكون زيهم ؟؟


مأنا عايش حياتى كلها و أنا بحب ربنا و بقول فى ترانيم كتير " أحبك ربى يسوع و ليس لى سواك " و ترانيم كتير زى دى
بس هل أقدر أقيس حبى لربنا بالمقاييس دى ؟؟؟؟
طب أعرف إزاى قد ايه بحب ربنا ماهو ربنا طلب منى " أحب الرب إلهك من كل قلبك و من كل فكرك و من كل قوتك "
و هوه اللى وصانى بإنى أحبه ، طب أنا بحبه ؟
طب اللى حبوا ربنا قبلى حبوه ازاى ؟؟؟
فتحت الكتاب المقدس أدور على الحب و لقيت حب كتير جدا و أكتر حاله حب إتأثرت بيها هى حالة الحب اللى عاشها داود مع الله


داود كان و هوه صغير فى السن ( صبى ) كان بيرعى غنم أبوه منسى. طب ايه اللى كان بيعمله طول اليوم اللى كان بيرعى فيه الغنم فيه. ده , كان بيروح مراعى يعنى أرض مفتوحه فيها خضره" انا صغيرا كنت فى اخوتى و حدثا فى بيت ابي كنت راعيا غنم ابى " و مافيش حد معاه تفتكر داود كان بيزهق من انه يقعد لوحده فى الاماكن الواسعه دى ؟؟؟؟؟؟؟ ، ده اللى فكرت فيه . كان بيعمل ايه طول اليوم ؟ بس لما قريت شويه فى الكتاب لقيته و هوه رايح أول اليوم كان بياخد معاه العصايه بتاعته و كمان القيثارة و عرفت انه ماكانش بيقعد لوحده فى المرعى ده كان يقضى اليوم مع اللى بيحبه يتك

واليوم ده الي بيحبو
يتكلموا مع بعض انا عاوز أقول ان الشعر و الغزل فى الحب عرفهم داود بس مش كلام و بس ده كان بيغنى للى بيحبه تخيل نفسك عايش حالة حب و كمان بتقول أحاسيسك للى بتحبه داود كان قلبه مليان بالحب و اللى كان بيجرى فى عروقه ماكانش دم ده كان حب لان قلبه مليان بيه عارفين قلب داود من كتر ما كان الحب بيزيد فى قلبه قلبه فاض بس الفيضان ده كان عن طريق لسانه ( المزامير ) داود بيتكلم عن الحالة دى و بيقول " فاض قلبي بكلام صالح " تخيل ان قلب داود بركان و لما زاد الحب جواه خرج الحب فى صورة مزامير و كمان ربنا بيقول " من فضلة القلب يتكلم الفم " تخيل ان اللى إتكلم بيه داود ده كان الفضله يعنى البواقى لكن الجزء الاكبر كان جوه قلب داود تفتكر إن ممكن حب مايكونش حقيقى يطلع منه الشعر ده و الأغانى دى



و من كتر حبه لربنا الحب إداله ثقة كبيرة و أمان و ده ظهر فى " الرب راعي فلا يعوزني شيء " من كتر حبه لربنا امتلئ داود بالامان و تخيل نفسه خروف فى قطيع الرب و لأن داود كان راعى فكان عارف الراعى بيحب خراف قطيعه قد إيه و الراعى بيحمى خرافه إزاى و عارفهم واحد واحد مش بينسى حد فيهم مع إنهم كتير و شبه بعض بس اللى بيقدر يفرق ده عن ده هوه الراعى بس داود كان بيروح فى المراعى و يجلس فى حضن حبيبه و يتمتع بالحب عارفين أنا بصراحة بحسد داود لانه كان بيقابل اللى بيحبه كل يوم و يقعد معاه وقت طويل و كان فى بينهم عتاب فداود لما كان بيتضايق كان بيعاتب ربنا ( عتاب الأحبه ) و يقوله " لماذا تحجب وجهك و تنسى مذلتنا و ضيقنا " و كمان بيقوله " إلى متى يارب تنسانى " و كمان " يا رب لماذا تقف بعيدا لماذا تختفي في ازمنة الضيق " لما قريت كلام داود ده قولت فى نفسى إزاى داود يقول الكلام ده ؟ هوه مش عارف إن ربنا مش بينسانا أبدا ؟ بس لما فكرت عرفت إن ده هوه العتاب اللى بيبقى بين الأحباب عارف لما بتضيق بيك الدنيا و تلاقى الدنيا بتخبط فيك و مش عارف تعمل حاجة بتروح لحبيبك و تفضل تشتكيله همك و لأنه بيهمه أمرك بيسمعك و بيحاول يشيل همومك حتى لو بإنه يسمعك بس لما بتكون فيه حاجات كتير مضايقاك و منهم حاجة عملها اللى بتحبه بتروح و تعاتب فى حبيبك على اللى عمله هوه بس من جواك بتبقى بتفرغ كل اللى عنك من مشاكل فى حبيبك و علشان هوه بيحبك بيسمعلك و مش بيزعل منك لأنه فاهمك بس لما بتفرغ اللى جواك بتحس بإن مشاكلك خفت شويه دى حالة من الحالات اللى بيعملها الحب


و فيه كمان حاجة لما حبيبك بيطلب منك حاجة بتحاول بقدر الإمكان إنك تعملها علشان اللى بتحبه حتى لو كانت أكبر منك لما لما داود كان فى ميدان المعركة ( شعب إسرائيل و الفلسطينيين ) و هوه كان رايح يوصل أكل لإخواته إيه اللى خلاه يدخل فى الحرب دى و يحارب جليات غير الحب ، الحب هوه اللى خلى الصبى راعى الغنم يحارب مقاتل عملاق
طب يادواود راعي و
كمان سنك صغير ايه اللى يخليك تدخل فى الحرب دى أنا لو مكانه كنت قولت وانا مالى ماهو جنود و عارفين أصول الحرب كويس و مش بيعملوا حاجة أنا أعمل ليه بس لما بتحب بجد بتبقى عندك الشجاعة انك تعمل أى حاجة للى بتحبه . بعد ده كله تفتكر داود ماعرفش الحب ؟؟؟ ، تفتكر العلاقة اللى كانت بين داود وربنا ماكانتش حب ؟؟؟ ، تفتكر الحب و الرومانسية و العشق و الغزل ده كله ماكانش فى علاقة داود بربنا ؟؟؟ بس برضه علشان أتأكد دورت على مواصفات الحب فى العلاقة بين داود و الله و لقيت داود يرد على و يقول
" خبات كلامك في قلبي لكي لا اخطئ اليك "
" طرقك يا رب عرفني سبلك علمني "
" يمتلئ فمي من تسبيحك اليوم كله من مجدك " ، " ارحمني يا رب لانني اليك اصرخ اليوم كله "
" ما اعظم اعمالك يا رب و اعمق جدا افكارك "
" علمني ان اعمل رضاك لانك انت الهي روحك الصالح يهديني في ارض مستوية " ، " اسمعني رحمتك في الغداة لاني عليك توكلت عرفني الطريق التي اسلك فيها لاني اليك رفعت نفسي "
" تقدمت في الصبح و صرخت كلامك انتظرت "
" ستري و مجني انت كلامك انتظرت "
" سراج لرجلي كلامك و نور لسبيلي "
" من كل طريق شر منعت رجلي لكي احفظ كلامك "
" تاقت نفسي الى خلاصك كلامك انتظرت "
" نصيبي الرب قلت لحفظ كلامك "
" بفرائضك اتلذذ لا انسى كلامك "
" ابتهج انا بكلامك كمن وجد غنيمة وافرة "
" انتظرتك يا رب انتظرت نفسي و بكلامه رجوت "
" يا الله انت عرفت حماقتي و ذنوبي عنك لم تخف "
" لاني انا قد عرفت ان الرب عظيم و ربنا فوق جميع الالهة "
" كم احببت شريعتك اليوم كله هي لهجي "
" طريق وصاياك فهمني فاناجي بعجائبك "
" فهمني فالاحظ شريعتك و احفظها بكل قلبي "
" يداك صنعتاني و انشاتاني فهمني فاتعلم وصاياك "
" عبدك انا فهمني فاعرف شهاداتك "
" عادلة شهاداتك الى الدهر فهمني فاحيا "
" ليبلغ صراخي اليك يا رب حسب كلامك فهمني "
" انا سلام و حينما اتكلم فهم للحرب "
" الرب لي فلا اخاف ماذا يصنع بي الانسان "
" عن احكامك لم امل لانك انت علمتني "
" يا رب اله الجنود من مثلك قوي رب و حقك من حولك "
" جميع عظامي تقول يا رب من مثلك المنقذ المسكين ممن هو اقوى منه و الفقير و البائس من سالبه "
" و برك الى العلياء يا الله الذي صنعت العظائم يا الله من مثلك "
" و لكني دائما معك امسكت بيدي اليمنى "
" غريب انا في الارض لا تخف عني وصاياك "

عارف لو هانقول إن فيه حد حب قبل كده هايبقى داود
لو هانقول إن الحب اللى فى العالم ممكن يتقسم , داود هايبقى ليه نصيب نص الحب اللى حصل فى العالم


و بعد ده كله عرفت إنى ماحبيتش قبل كده و لا حتى ربنا
واعتقد اني كل اللي شاف الموضوع ده مختبرش حالة الحب الإلهي اللي عاشها داود مع الرب , ولا خطر يوم في بالك ان تعشق الله مع العلم ان الله خلقك لكي يتلذذ بك وتحيا لاجل فرحه واسعاده مع الله تختبر الحب النقي الطاهر العديم الرياء
و المرة اللى جايه هاقولك إيه اللى حصلى لما الحب دخل حياتى
عاوز تعليقك ، عاوز رد منك ، عاوزك تصححلى اللى أنا بافكر فيه أرجوك إتكلم

المصدر: †† ارثوذكس †† - من قسم: الموضوعات الشبابية