اب وضم فى حضنه ضناه .. كان يسهرله فى اوقات مرضه
كان من حبه... بيسمع آه من ابنه ... بتجرح فيه برضه
واما بيفرح قلبه بيفرح .. يتهيأله ان الكون ارضه
واما دموعه بتنزل يلمح فى عيون ابوه فيه دمع بياخده
شايفه بيكبر قدام عينه يوم ورا يوم والحب بيشرق
بس فى يوم مانقتحت عينه شاف الشر بيغرى ويبرق
قرر انه يجرب مره عاوز يعرف ايه راح يفرق
ساب ابوه فى دموعه المره وراح على بحر التجربه يغرق
شافر جرب داق واستغرب .. طعم الحلو فى حلقه مرار
كل ماييجى ابوه كان يهرب مكسوف مش لاقى الاعذار
دمعه بينزل يوم ورا يوم وبيغسل كل الاقذار
قرر يرجع يرمى هموم .. يرتاح من حمل الافكار
هو ابويا اللى فدانى هو يسوع الحى أمين
ياما فى وسط عنادى ندانى وانا اسد ودانى الاتنين
بعد الغربه وبعد عذاب .. جربت اخبط ع الباب
قام وفتحلى وبالترحاب قالى يا ابنى غيابك طال
قاللى يا ابنى
غيابك طال
صــــــــــــــلـــــــــ ـــــــولــــــــــــــــ ــى
مشاهدة صفحة طباعة الموضوع
أرسل هذا الموضوع إلى صديق
المواضيع المتشابهه
العرض الشجري