[عماد نابليون]

بالامانة

بالامانة كدة وماتكدبش
جاوب على طول وماتفكرش
قول الحقيقة واوعا تغش
خليها المرة دى عليك معلش
بذمتك انا ماوحشتكش

سيب قلبك بالحقيقة يتكلم
قولها بشويش ماتترددش
قولى انا فى الحقيقة مسالم
قول وما وماتكسفش

قولى وحشتنى
وان انتا بتحبنى
مهما كنت غبت لسة فاكرنى
وعلى طول بتسال عنى
قولى ان انتا محتاجنى
وقلبك بجد عيزنى
وتملى كنت شايفنى
قولها وحسسنى
ان انتا لسة عارفنى
واتكلم اصل السكوت دة مخوفنى
وبينى وبين نفسى
ابتدا شعور غريب يوصلنى
بيقولى حاسس ان انتا هتكسفنى
بالامانة
قولى

مجتش فى مرة على بالك
او شفتنى مرة صدفة فى منامك
او حد جاب سيرتى قدامك
وقلبك ارتعش ودق
بالامانة
قولى
مفيش فى مرة افتكرتنى
وقولت فين حبيبى ونور عينى
اللى كان فى يوم هنا جنبى
اللى من بعدة وانا حيران قلبى
بجد ومن غير ما احلف حقيقى وحشنى

بالامانة
مفيش مرة مع القمر بعتلى السلام
وقولتلة يقولى يصبح على خير قبل ماينام
ومساء الورد لو كان سهران

بالامانة
محنتش ليا وقت الغروب
وقولت ياخسارة الحب اللى فى القلوب
اللى بقة ذكرى فى ورق مكتوب

بالامانة
ما اتحدتش الزمان عشانى
وتصبر نفسك برجوعى من تانى
وتقول للدنيا من غيرة اللة الغنى
وقت حزين وهيعدى بكرة يرجع وهغنى

بالامانة
عمرك ماحسيت انك اتخنئقت
مفيش عندك جديد وزهقت
وقلبك مات وبطل يدق
وان مع الؤقت حسيت بالفرق
وان انا من يوم مافرئقت
فى حاجات كتيرة نقصت
ولما عينك على البحر جت
اتكلمت بصوت عالى وقولت
بعدد نسمات البحر اشتقت

استنا عليا وادينى فرصة اتكلم
وقبل منهم انا عيزة عليك اسلم
سيباك من الصبح عمال تتكلم
كلام يفرح وكلام عمال يئلم
وانا ساكتة ومستنيا الفرصة فى الكلام
عشاااااااااااااااااااان
ااقولك

بالامانة عمرى مانسيتك
فى كل ثانية كنت فكرك
تملى روحى معاك
وكنت ميتة وانا بعيدة عنك
من كل قلبى وحشتنى
من كل قلبى وحشتنى
بالامانة

كنت بفتكرك فى كل طريق وكل مكان
كنت معايا فى النهار واللييل كمان
كنت بتحدى علشانك الايام
واقول
بكرة هيرجع مهما الغربة تتطول
وانا اللى عليا اعملة ان اصبر واتحمل
عمرى ماكنت بضعف
ولاة كان قلبى بيخاف
عشان كنت عارفة
ان بحر الحب عمرة ما هيجف

بالامانة

كنت محتجالك فى كل حين
وعايشة عمرى بعقل ناس مجانين
كل حلم وكل حقيقة تملى فيهم حاجات ناقصين
جوة قلبى مليان ليك حانيين
وعمرها ماغلبتنى السينين
وخلتنى انسا اغلة الغاليين
قولتلها انا من الناس المخلصين
وحبيبى عايش فى قلبى وشيفا العين
تملى بحس بة عايش جوة منى
ولما المطر تنزل بحس بصوتة بيكلمنى
بالامانة من كل قلبى وحشتنى

بالامانة ومادام امنتنى
لازم تعرف كل اللى فى قلبى
خلاص مش هينفع اكتر من كدة اخبى
الايام غيرتنى
علمتنى وفهمتنى
ان الايام كلها على بعضها شوية وقت
وان السنيين عمر ماكان ليها طعم
من بعد ما الحبايب افترقت
ديما اساس اى حلم
الصبر وانا صبرت
والنهاردة لما رجعتلى
وعنايا شافتك وشفتنى
حسيت اننا كسبت
وكل احلامى اتحققت
من بعد ماكنت صبرت
بجد وبالامانة ومن قلبى
وحـــــــــــــــــــــــ ــــــشتنى

المصدر: †† ارثوذكس †† - من قسم: القسم الادبي