[the daughter of the king]

المشاركة الأصلية كتبت بواسطة عماد حسنى هى دى الحياه لما تلاقى حبيبك والايام عليك .. وتكتم الآهات وتدمع عينيك لما تلاقى الحب راح ومابيرجعش .. وتلاقى نفسك بضيع ونفسك ماضيعش يبقى متسألش ليه كنا حبايب .. يبقى ماتفكرش تداوى الجرح اللى دايب هى دى الحياه ودى عمايلها فينا .. مابدومش ابداً على حال وتملى معندانا لما تقدم كل اللى ليك .. تديهم الفرح الحزن يناديك وتخسر معاهم كل غالى ورخيص .. كل أمنياتك حتى الاحلام مفيش يبقى متسألش أعمل ايه تانى .. يبقى ماتفكرش فى عمر ضاع فى ثوانى هى دى الحياه ودى عمايلها فينا .. مابدومش ابداً على حال وتملى معندانا لما تلاقى الظلم يزيد .. قريب بعيد اللوم عليك تصرخ تنادى والكل حواليك .. ومش لاقى أبداً اللى يمسك أيديك يبقى متسألش فين الرحمه .. مدورش على حاجه ضاعت فى الزحمه هى دى الحياه ودى عمايلها فينا .. مابدومش ابداً على حال وتملى معندانا متسألش أصلها مش لينا .. عمر الحياه ماكانت أمانينا مهما تشوف وتآسى منها .. مش هتقدر تغير أحولها وآدى الحياه ومتعذبين بيها .. مش بأدينا الأختيار فيها شويه أيام ومسيرها تعدى .. بس اللى يقدر يصبر عليها

يانهار ابيض يا نهار ابيض يا نهار ابيض
مش عارف مش عارف بجد اقلك ايه من روعه وجمال
الكلمات دى
مش عارف اقول حقيقى
غير هى دى الحياه
وهو ده شاعرنا اللى دايما بيكتب كلاااااااااام مش بعرف ارد عليه من جماله وروعته

ربنا يخليك لينا

وفعلا الحياه دى مش لينا
نفسى اسيبها بجد